0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1954
Okunma
düşbağını kokladı kırlangıç
öksesiyle göğü çizdi, yırttı
dogmatik girdaplarıyla çilesini
haykırdı kükürt dumanı süzgece
hiç bu kadar yakışmamıştı ölüm, dedi,
aydınlık ahbabı küheylan bir böceğe
yuttu onu azımsanmayacak iştahıyla
huriler hep böyle severdi işte
krizantem duyulu omurgasızları
iki büklüm yatan eşiği
ezdi geçti koca ayaklı karınca
ülküsünü umdu kilerin neminden
sanırlardı ki esrik şamdanlar
keskin dişli birer canavarlar pre-historyada
güldü geçti koca ayaklı karınca
duyargalarından buldu yolunu karanlıkta
