Öyle zor bir zaman geçirdimki
Karanlık dünyamda kayboldum birden
Adina cizgi cektim resimlerini yirttım,
Mektubunu yaktım,
Seni sevdigim, sana kandıgım için
Inan kendimden hep nefret ettim
Gözlerimden yüzünü yok edemedim
Yüregimden yüregini,
Kalbimdeki sevgini, Sen’i Öldüremedim..

Kurumuş bir dalda solgun gül gibi
Boş bir bedende dolaştın durdun
Yanlızlıkla beraber,
Bütün günlerime el koydun
Hep çare aradım, unutmak için seni
Agladım gözlerimden dökülürsün diye
Can damarima cilet attım,
Kanımla beraber akarsın diye
Akmadın,
Öyle yerlestinki gönlüme
Ne yapsamda seni unutamadım...

Gecenin hüznünü sığdırırken agıtlarıma
Onca yaşanmış mazimizin anısına
Dökülen yaşlarımı silsemde gözümden
Her aklıma gelişinde,
Bir parça ben yine yok oldu benden
Oysa her şeyi göze almıştım
Dünyayı serecektim ayaklarına
Şimdi ise bütün derdim seni unutmak oldu
Senden once sevmedim
Neyin nasıl olacagını, yapılacagını bilmedim
Unutmak kolay degilmiş anladım
İçimdeki Sen’i Öldüremedim...

Şizofren yanlızlığımda degiştim durdum
Bir gün Murat, bir gün bir başkası oldum
Bin bir gonüle sıgmayacak sevgini
Yüregimdeki boşluklara doldurdum.
Birden unutmak zordu biliyorum
Zamanla yavaş yavaş unutacaktım seni
Ama gittikçe sana daha çok baglandım
Artik sevda degildi bu benimkisi
Sevgidende agır bir yüktü zordu taşınması
Ne yapsamda yüregimdeki yükünü,
Beynimdeki düsünceleri degiştiremedim.
Yapamadım
İçimdeki Sen’i Oldüremedim...

H.Murat Ates.
Amsterdam.