su yolunda akmadı
kapatıldı tünelin ışığa açık yönü
görmediler, çiçekleri ezdiler
şaşırtmaca oynandı
suçlu kim
kim görmedi burnunun ucunu
direk dersen epeyi yükseldi


vazgeçti deliler akıllıyı görünce
suçluyu salıp, suçsuz tutuklanınca
akıllı olmaktan
deli hırkasını sıkıca iliklediler
namları yürüdü insan diye
sokağın arkasını önünü görmediler


epeyi yaya kaldı bilinç
kara boya sürdüler gökyüzüne
deliler konuştu, biz sustuk
onlar yaptı azgın horozla kavgayı
eli kolu bağlıydı sanki
biz akıllıların
oysa bir çıkış yolu vardı çıkmaz sokağın
orayı gözlerdi Yasemin’in horozu
kim adım atarsa oraya
üstüne atlardı


deli anlamazdı horoz çıkışından
ondan önce dalardı
çıkmaz sokağın çıkış noktasına
başı taşa çarpardı horozun, gözü yaşa
delinin arkasına takılırdı akıllılar
dank ederdi akıl başa
diğer ucuna varırdı mahallenin


horozun sesi gür
uyandırmaya öterdi uyuyanları
uykusu derinleşmiş olanlar
saldırırdı sokak boyu
bilirdik ki
bu sokak yalnız geçilmez
yalnız alınmaz eline sopa
silâh!...


24. 01. 2021 / Nazik Gülünay