1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
600
Okunma
Aşk geldi ve gitti.
Yıllarca çözülmez sandığım o karmaşa günleri bir anda bitti.
Öylesine unutmuştum ki iyi gün düşlerini.
Uzun zamandır gözlerimi kapattığımda sadece karanlığı görüyordum.
O karanlığın içinde ne bir ışık vardı ne de bir ses .
Abartmıyorum böyleydi gerçekten.
Birden aydınlanmaya başladı her şey.
Sonra çizgileri sonra da renkleri kayboldu cümle nesnenin.
Evet bir sihir, bir simya ya da basit bir göz yanılgısı, el çabukluğu marifetti.
Her ne olursa olsun belki aldanacak, belki mahvolacak olandım.
Neyse ne şurası kesindi ki muhteşem bir histi bu.
Ve niyetim yoktu bu harika beyazlığı zihnimle kirletmeye.
Bir mahvolma sebebi olarak en makul şeydi aşk...
Tüm renkler beyaza varıyordu.
Birinciliği aşka verdiler.
5.0
100% (1)
Cevap Yaz