3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1358
Okunma
yine dilimde bir ayrılık türküsü
gözyaşım birikiyor avuçlarımda
daralıyor caddeler yollar uzuyor.
ve yolum düşüyor nedense
tren istasyonlarına
yüzümde donuk bir duruş
ellerimde farklı bir dokunuş
konuş ey siyah vagon konuş
çaresiz kaç yolcuyu
alıp götürdün dönülmezliğe...
şimdi son duraklar seni soruyor
her tabela seni gösteriyor
gelen her kara tren
bir sen alıyor benden
geride bir yırtık bavul bırakıyor ...
karanlıkların içindesin sanki
bir türlü elim ışığa varmıyor...
yine ev karışık,odam daracık
yüzüm solgun,sakallarım uzamış
evdeki her kapıyla kavga ediyorum
hiç anlatmıyorlar seni bana
bu anlamsız terkedişlerden
imreniyorum..!
Fatih Albayrak
mart 2008 trabzon
Cevap Yaz