çağırma uzaklardan sabahlarla bir gelemem
gelemem öyle ağlamaklı bakma gözlerime
belli ki sensiz seninle bitecek bu özlem
belli ki sancılara uyanacak içimdeki bahar
öyle uzaklardan seslenme düşünceme
bütün kapılara kilit vurdular
ışıkları söndürdüler karanlıktayım
mutsuzum ağlamaklı üstelik yalnızım
paslı zincirlerle bağlandı ellerim
duvarlarla çevrildi yanım yörem
bana kalsa hemen gelirim
yollara pusu kurdular bekleme
bekleme artık gelemem
bir kırabilsem ayağımdaki prangaları
açabilsem kilitli kapıları
bel ki kurtulurum tutsaklıktan
tozlu yollarda belirmese izim
kin dolu gözler kovalamasa peşimi
sana gelirim senle olurum
tutsaklığın bu cılız haykırışında
gözyaşlarımın sıcağından donacak cehennem
gerçek seviden
sana gelen yollara bir avuç kül
niyetine serpeceğim kendimi
onlar bile utanacaklar
onların utançları da içleri gibi kara
oysa ki sana ait olan her şey beyaz
çağırma uzaklardan sabahlarla bir gelemem
gelemem öyle ağlamaklı bakma gözlerime