Eskimiş anılarımın dipsiz kuyularından çekerek düşlerimi
Göğün mavisine yazdım hasret kokan dizelerimi.
Işığı karardı güneşin ayın rengi soldu.
Sıcak evimdir yüreğin soğuk rüzgarlar eserken.
Çileli ömrümün en son durağıdır saçlarının reyhan kokusu.
Gecenin karanlığında seninle aydınlanır odam.
Biter tutksaklığım prangalar çürür dağılır.
Resmini çizerim bulutlara, suretin çıkar gökyüzünde.
Ay kıskanır seni, yıldızlar imrenir güzelliğine.
Ne olur gel artık, rüzgarlarla gel.
Dağılan saçlarına umut takayım
Vuslatı işleyeyim ilmek ilmek hasretine.
Tutsak kuşu uçurayım kafesinden.
Su vereyim saksıdaki küskün çiçeğe.
Gecenin siyahına inat
Ay ışığı doldurayım pencereme.
Aşkın ateşi yeniden yaksın bedenimizi.
İlk yaz yağmurlarında ıslansın içimizin pası.
Gel; yeniden yürüyelim aydınlıklara.
Korkusuz ve soluksuz bizi bekleyen yeni başlangıçlara.