Yazmıyorum adını artık kağıtlara
Seni hala sevsem de
Arada bir kıvılcım çakıyor yüreğimde
Sönüyor zamanla
Sigaranın külü gibi düşüyor yere
Ama hala yanıyor izmarit
Tıpkı yüreğim gibi

Sabahları kuşların cıvıltısına uyandığım vakit
Buğulu camlara yazmak istiyorum adımızı
Önce bir kalp çiziyorum umutla
Adımın karşısına yazamıyorum ismini
Yalnızca baş harfin dudaklarımın arasında

Kısa gecelerin efkarı basıyor yüreğime
Aşım, eşim olmuş içki şişeleri
Ve masanın üstünde duran fotoğraflarımız
Sevdiğini sandığım
Anlarsın diye her gece tanrıya yalvardığım
Ailemi, dersimi sattığım
Lanet olası fotoğraflarımız
Kaç kere yakasım geldi
Ne suçu vardı ki anıların
Yaşayan değer vermiyorsa
Ne suçu var ki hayatın

Anılarımı tespih yaptım artık
Çevirdikçe ağlıyorum
Ve her göz yaşı döküşümde
Gökyüzüyle yeşilin seviştiği
Gözlerin geliyor aklıma


Acaba hala saklıyor musun sana yazdığım şiirleri?
Emek harcadığım
Şafak atmadan kalkıp yazdığım
Senin bir türlü anlamadığın
Ve aklıma geldikçe delirdiğim kağıt parçalarını
Arşiv yaptım hepsini
Bir gün olurda birini seversem
Ders alayım diye saklıyorum
Bir gün olurda birini seversem
Yürekten değil de sözde sevmeyi
Ona saatlerimi ayırıp
Kafamı duvara vurmamayı öğreneyim diye saklıyorum
Ve bir gün olurda birini deli gibi seversen
Mezarıma çiçekler yolla kırmızı karanfilden