Bir kuru tütün sarıp gecenin yarısında,
Dişimi sıka sıka, ağlamak istiyorum.
Başımı şöyle koyup, kolların arasında,
Gözüne baka baka ağlamak istiyorum.

Sırtı mihraba dönük ümitsiz kader gibi
Yüreğimi toprağa gömüpte gider gibi
Şöyle karşına geçip İbadet eder gibi
Önünde çöke çöke, ağlamak istiyorum.

Ruhum eridi gitti, göz kapağımdan kayıp
Sürgün yedi mevsimler, günü haftası kayıp
Döktüğüm her yaşımı, sevdana ödül sayıp
İçimi döke döke ağlamak istiyorum

Dua edercesine uzaklardan seslenip
Yetim çocuklar gibi Kuytularda saklanıp
Yıkılmış bir yüreğin ortasına yaslanıp
Boynumu büke büke, ağlamak istiyorum.

Feryadımı duyunca Azrail çıkmış ava
Bırak ağlasın bırak ,gönül gelmişken tav’a
Şirler yazıp ardından yanık bir uzun hava
Ağıtlar yaka yaka ağlamak istiyorum

Kırık merdivenlerden eski odama çıkıp,
Oturup pencereme, cam kenarından bakıp,
Şöyle efkarlandıkça, bir sigaramı yakıp,
İçimi çeke çeke, ağlamak istiyorum.

HARUN YILDIRIM