Gözlerimin hüznünü yaşa döndüren zalim
Eliyle gelip silse ne çıkar bundan sonra
Baharımı yazımı kışa döndüren zalim
Tebessüm edip gülse ne çıkar bundan sonra

Günahsız vefa dolu hasret taşan gönlümün
Şöhreti hudutları bir bir aşan gönlümün
Şahlandıkça şiârı yere düşen gönlümün
Gayrı hatrını bilse ne çıkar bundan sonra

Şafağı atmış güne kanat açmışken sabah
Bunca giz dolu sırda saklanmışken bin eyvah
Omuzum da taşıyıp hürmet ettiğim günah
Benden davacı olsa ne çıkar bundan sonra

Kadirşinas sevginin kırık dalı gibiyim
Haciz yemiş bağların sürgün gülü gibiyim
Efkarlı bir ateşin sönmüş külü gibiyim
Benim uğrumda ölse ne çıkar bunda sonra

Hırpalayan bir telaş aşkın mecazi demi
Sönmüş hayellerimden tüten buharlı nemi
Sahile uzaklardan bakan rotasız gemi
Rıhtımı yarıp delse ne çıkar bundan sonra

Ben göçmen kuşun kırık kanadında avundum
Hummalı duyguların cefasını savundum
Tövbe etmiş hüznümün kundağına tutundum
Yeminler edip gelse ne çıkar bundan sonra

Harun YILDIRIM