Karınca taşır aşkla, sırtında ki yükleri.
Benim sırtımda yükler, yeryüzünün gökleri.

Çiçeklerden kırılgan bir kalbe sahip olan,
Susuz kalmış bir çiçek gibi ümitsiz bakan.

Kalbimde saklı gerçek, seni seviyorum ben.
Kalbimden daha gerçek, bir aşkla bağlandım ben.

Çiçek, börtü böcekler; hayatın akışında.
Benim yaşama şansım, onun tek bakışında.

Aklımı oynatacak kuruntular içimde.
Sayılı olan ömrüm, sonu gelen bitimde.

Allah’tan tek dileğim onu bana vermesi.
Kalbimdeki aşkımın kalbinde yeşermesi.

Ebedi kalamam ki sensizlik girdabın da
Yüzünü görebilsem kıyamet sabahında

Ümidini kaybetmiş bir kalp ölmek üzere
Bir bakışı yetecek virane yüreğime

Kuruyan çöl gibiyim toz duman olmuşum ben
Bir yağmur yağsa diye yıllarca beklemişim ben

Yeryüzünün kalbine yazdım iki üç satır.
Öldüğümde dediler; “Olsa olsa bir yatır!”

Her gün, bir diğer günü aratıyor hüzünle.
Kalmaktı tek muradım melek gibi yüzünle.