Bu kan kokusu değil
Can kokusu…

Giden bir çift ayağın tozuttuğu toprak,
Kalmaya çalışan birinin gözyaşı
Ellerinin, dudaklarının
Gözlerindeki harelenmiş meşalenin kokusu

Odasında yaktığı mum
Gözlerinden damlayan kristal
Bu yokluk kokusu…

Bir katilin öldürdüğü leş
Vurup kaçan bir çocuk
Aklını arayan bir deli
Bu başta esen hercai yellerin kokusu

Bu uykusuzluk
Bu yersizlik
Bu yurtsuzluk kokusu

Ait olamamak korkusu…

Alıcı kuşların
Karıncaların
Bir ejderhanın
Ankaların küllerinin savruluşu
Bu olsa olsa olamamanın kokusu…

Kaf dağının yokluğu kadar gerçek
Yalandı her şey
Yükselince başım arşa değmeyecek
Gidince kanama kesilmeyecek

Bu korkunun kokusu…

Ben bir köşede sarınca yaralarımı
Dönmek dürtüsü depreşecek
Arsızlığım içimdeki çocuğu tüketecek
İşte bu çelişki bizi büyütecek

Bu umudun
Bu mavinin
Bu yeşilin
Gökte kandil gibi duran güneşin
Ve yedi renk doğan gökkuşağının kokusu…

Bir kalbin çırpınışı
Deli gibi gitmek çarpışı
Çocuk gibi kalmak isteyişin kokusu

Daha yüzlerce koku salgılanacak
En güzeli senin kokun algılanacak
Ben henüz alamadım
İşte bundandır uzun süre kalamadım…

30.07.2008