Başın ağrıdığında ellerinin çaresizliği…
Elindeki sazla uğraşırken yüzünün aldığı şekil…
Gözlerime bakarken gözlerine yansıyan
Hayat bulan, tekrar tekrar dirilen o masum çocuk…
Kırışıklıklar ardında sakladığın
Mağdur, yorgun…
Bir o kadar sırlarla dolu dünyanın kapılarını
Ardına kadar, kayıtsızca bana açtığın için…

Her gidişimde yüzüne takındığın
Mağrur, yaralı ifadenin
Aslında o erkek görüntünün
Altında sakladıkların olduğunu biliyorum…

Ne kadar uğraşsan da bana kızamadığını
Yüzüne baktığımda gözlerinde gezindiğimde gözlerimle…
Ellerine dokunduğumda ne kadar kızsan da
Unut gitsin deyip
Gidenlere inat bana gel diyeceğini
Ve başını koyup koynuma
Bütün kronik baş ağrılarını dindireceğini biliyorum…

Zaman kısıtlı da olsa
Yüzün, benliğin, hayallerin aktı içime…
Seni doğduğumdan beri tanıyorum
Arıyorum da sanki bir türlü bulamıyorum…
Yastığıma benimle birlikte baş koyan
Yürüdüğüm yolda çukurlara toprak atan
O yıllardır elini yüzünü seçemediğim gölge sendin sanki…
Hani sanki insanlardan çekinmişsin ortaya çıkmak içinde
Yüzün tesadüfen ve istemeden yansımış içime…

Gözlerini izliyorum ve sana dokunuyorum kendi içimde…
Bir şeyler kopup geliyor dörtnala dolu dizgin…
Durduramıyorum…
Akıyor gözlerimden taneler
İçlerinde bir yerlere gizlenmiş
Ve suya karışmayı bekleyen
Bir parça sen…