1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
435
Okunma
Tanrıda olmanın adıydı yalnızlık.
Gitmesini bilene...
Hasretin özlemin beklemenin sonu.
Ve
’Aşk’ın ruha dokunduğu an !
Delicesine yakan...
Özünden gözüne düştüğünde;
Bir değirmendi öğüten durmadan...
Sevdası hüzün, umutlar biçare.
Kana bulandı tüm hayaller..
Yalnızlık !
Tanrıda olmanın adıydı.
Durmuşsa zaman o anda.
Ne sırlar var bilsen?
İstemez ruhun başkasını.
Yüreğinle en acı dolu ızdırabı da çeksen...
Tanrıda olmanın adıydı yalnızlık !
Ayrılığın bittiği;
Vuslat’ tı adı bu son durağın.
’Aşk’ın aradan çekildiği.
Tanrıda olmanın adıydı yalnızlık...
En büyük zafer !
Sırdaşıydı göz yaşlarıyla dolu,
’O’ mahsun geceler...
...
Nigâr Güler.
27.08.2015.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz