Eş, benzeri olmayan, ey gönlümün sultanı
Bakışlarından belli, sevdaya koşuyorsun
Yerleşmişsin gönlüme, sen kalbimin sol yanı
Zöhre yıldızım oldun, ne güzel ışıyorsun

Denizde yakamozsun, dalgalarla oynayan
Sabrın sonu huzurdur, dayan ey gönül dayan
Bu nasıl sevdadır ki, volkan gibi kaynayan
Bir sevgi nehri olup, yürekten taşıyorsun

Seni her görüşümde, bilmem bana n’oluyor
Kalbim bam başka hazla, neşe ile doluyor
Sana verdiğim değer, ta yürekten geliyor
Hala anlamadıysan, boşuna yaşıyorsun

Hazan mevsimlerin de, ihtiras hırsla dolup
Şu hayal dünyasından, bir an için kaybolup
Vadilerden yükselen, bir deli rüzgar olup
Raks eden duyguların, peşine düşüyorsun

İlmin peşinden gidip, büyük deryaya daldın
Hakkın yarattığından, her nesneden ders aldın
Hu diyerek bağlanıp, bir eşiğe kul oldun
Bir garip derviş olup, dergah ta pişiyorsun

Sevmek nede güzeldir, gerek varmıdır söze
Ölünce yaşam bitmez, devam eder sonsuza
Aşk dendi mi susarım, Hak’kın lütfudur bize
Güneşsiz kalmış gibi, yaz günü üşüyorsun

Sevgidir işin özü, her canlı onu arar
Lüzumsuz da diyor ki, her aşk Dünya’yı sarar
Sevda yoksa yürekte, yaşamak neye yarar
Çölde yürüyor gibi, düz yolda da şaşarsın

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ