Gitmiş ses telim, bam telime mi dokunulmuş?
Kalbim sanki küstüm çiçeği, içe solunmuş.
Bakamadım; gözlerin gözlerime doğrulmuş.
Sorular görürüm karşımda, cevaplayamam.

Derken

Gitmiş itimat, tek tek düşer gönlümden neşe.
Keder yaslamış saçını titreyen göğsüme.
Kalkamadım; omza dökülmüş onca endişe.
Korkuları görürüm karşımda, ağlayamam.

O an

Gitmiş vaktim, gündüzü beklerken gelen gece.
Bağdaş kurmuş bekler gelecek yepyeni güne.
İçimi döksem, ben konuşsam gece dinlese.
Güneş görürüm karşımda, ondan ayrılamam.

Şimdi

Giden gelmiş, güne giyilen ümit esvabı.
Yarın bilinmez, örtülen bir geçim eşarbı.
Dün geçmiş olsun, gün görene düğün havası.
Gelecek görürüm şur’da; soyunur, bakamam.

Mesut Tütüncüler
Denizli

Şiirimi okuyup beğenen ve yorum yapan şiir dostlarıma teşekkür ediyorum.