YÜREĞİNİZE BEREKET.

Baba!
Burada insanlar mutsuz
Her gün geçtikleri yola bile
Aynı ümitle bakıyorlar otobüsün camından
Ümidin adı insanca yaşamak
Aynı servise binen iki iş arkadaşı bile
Senelerce selamsız binmişler o servise
Selam vermek, hayır dilemek zor iş burada
İnsan olmak gibi!

Sokakta adam ölüyor bakan yok
Gündüz ortasında soyuyorlar ilgilenen yok
Bu koca şehrin pisliğinde iki papatya açmaya kalkıyor
O zamansa koparan çok oluyor
Eğer beni soruyorsan nasılım diye
Bıraktığın gibi değilim emin ol
Ne tam pisliğin içindeyim
Ne de evden ayrılırken ki kadar saflığın
Ve artık bende mutsuzum
Her gün gittiğim yolda
Otobüsün camından
Umutsuzca bakabiliyorum

kutlarım efendim...güzel şiirdi...selam ve hürmetler...
ben de babama bir mektup yazmıştım izninizle o mektuptan bir bölüm aktarmak istiyorum...

Dünya çok değişti babacığım,
Her şey var
İşimiz de var
Arabamız da
Bir sen yoksun ya babacığım
İşte bu yüzden
Ne yaşamanın zevki var
Ne iş bitirmenin sevinci
Ne de gezmelerin tadı
Her şey seninle güzeldi babacığım
Her şey seninle güzeldi…...........................................Yunusi

Aynı ümitle bakıyorlar otobüsün camından
Ümidin adı insanca yaşamak
tebrikler bu güzel şiire
o güzel yüreğe