Hep susmayı yeğledim canı üzecekse dil
Hecelemedim bile konuşmayı bilmezken
Sûr sesiyle irkildim zannettim ki İsrafil
Kıyamet koptu sandım hiç akıla gelmezken
Anladım ki bir değil insan denen mahlûkât
Bazıları gereksiz veriyorken zayiat



Detayları es geçtim, niçinlerde gerildim
Çünküler can sıkıcı, cevap üstüne cevap
Bir de keşkeler var ki, ölüp ölüp dirildim
Acabalar problem, hesap üstüne hesap
Anladım ki bir değil insan denen mahlûkât
Bazıları gereksiz veriyorken zayiat



Yalanları şer bildim gördükçe doğruları
Kınadım yanlışlara meyleden gönülleri
Düzeltmek istedikçe görünen eğrileri
Durduk yerde can sıktı yalan dolu dilleri
Anladım ki bir değil insan denen mahlûkât
Bazıları gereksiz veriyorken zayiat



Biz insan denen canlı doyumsuz bir yaratık
Medeniyet dedikçe yöneliriz bidata
Yine de tatmin olmaz suratımız hep asık
Nedendir bu ihtiras paraya variyete
Anladım ki bir değil insan denen mahlûkât
Bazıları gereksiz veriyorken zayiat



Öyle insanlar var ki durduk yerde can sıkar
Yalan yanlış konuşup yerli yersiz sataşır
Bir de haklıymış gibi sürekli üste çıkar
Her önüne gelenle hiç yok yere atışır
Anladım ki bir değil insan denen mahlûkât
Bazıları gereksiz veriyorken zaiyat



Hadi sıyrıl insanlık mekruh hallerinden çık
Zulmetmek yokken özde nedendir bu tahribat
Sıyrıl ki vuku bulsun akıl almaz insanlık
İcabet et güzele pürneşe olsun hayat
Anladım ki bir değil insan denen mahlûkât
Bazıları gereksiz veriyorken zayiat


Kardelen