Okul hasreti çöktü üzerime,
Sınıfım, sıram, okul bahçem,
Öğretmenlerim, arkadaşlarım,
Gözümde tüter, koşmalarım.

Öğretmenim! Gülüşünü özledim,
Öğretmenim! Bakışını özledim,
Öğretmenim! Dokunuşunu özledim,
Öğretmenim! Derslerini özledim.

Ziller sustu, bahçeler mahzun,
Sıralar yalnızlık uykusuna dalmış,
Oturaklar ağlar mutsuzluk içinde,
Öğretmenim! Arkadaşımı özledim.

Lavabolar aç kalmış üzüntüden
Neşe yüklü sınıfımın öğrencileri,
Çaresizce hayalete bürünerek,
Başıboş dolaşırlar sınıflarında.

Müzik odasının nefesini tuttum,
En güzel sözler titrer dudaklarda
Ritimler, sözler ağlaşır yalnızlıktan
Yalnızlığın hastalık olduğunu anladım.

Çırpınıyorsun, kanat geriyorsun,
Ancak kanatlarına dokunuyorum,
İlim kokan ellerinden tutuyorum,
Ellerini büyük bir aşkla öpüyorum.

Nefesini ruhumda hissediyorum
Gel dön artık güzel okulumuza
Okullar açılsın, neşeler saçılsın
Güneller, çocuklar bayram etsin.

Kuşlar sevgiyle kanat çırpsın,
Umut feneriyle göklere uçsun,
Hep mutluluk şarkıları söylesin,
Gözler, gönüller bayram etsin.

Aşkla yine okulumuza koşalım,
Bahçeyi baştanbaşa dolaşalım,
Engelleri, korkmadan aşalım,
Dünyada arkadaş, kardeş olalım.

Yaşamak, yaşatmak için yürüyelim,
Kırmadan, dökmeden ilerleyelim,
Bize verilen nimetlere şükredelim,
Allah’a itaat edip tevhide gelelim.

Kalplerdeki mutluluklara uzanalım,
Baharı hep okulumuzda yaşayalım,
Çiğdem çiçek olup kırlarda açalım,
Dünyamıza hep mutluluklar saçalım.

Öğretmenim ben seni özledim,
Konuşuşunu, nefesini özledim,
Senin ruhundaki inceliği özledim,
Ben bakışını, okşayışını özledim.

18.10.2020
Yozgat