Mahallemin asfaltsız sokaklarında
Kış kıyamet düşeriz bu yollara
Davamız ekmeğin tam ortasında
Kimi zaman üşür ellerimiz
Kimi zaman yanar bedenimiz
Yinede hiç durmadık hep ilerleriz
Mahzun iki çift göz arar gözlerimiz
Haftalıklarımızı alınca beraber yeriz
Elbette nasırlı elle sevmeyide biliriz
Bunca dertte eskimedi yüreğimiz

Biz dört kişiydik, dört yenilmez
Mahallenin dört yanında bükülmez
Gün geldi vakitten vakit çaldık
Az uçarılık yanında ufak çapkınlık
Bak şimdi ayaklarda hafif çarpıklık
Sarhoş değil yüreklerde şaşkınlık
Gökyüzünü aldık yere çarptık
Böylece aşkla bizde tanıştık
Sarışına,esmere bel bağladık
Gideni gelene sarmaladık

Kimimiz evlendi tez zamanda
Kimimiz takılı kaldı aşkın kollarında
Hayatın alış veriş pazarlarında  
Geç bulduk işi aşı kalanında aşkı
Kaderde sanki hep sistematik
Denklemi kurulu, fizik, matematik
Hayatımızı biz,hep böyle geçirdik
Sevgili dostum sordun söyledik
Şimdi ise iki çocuk bir eş eyledik
Geçen vaktide halince yad ettik