Otuz yıldır yollarda
Hep şöyle düşünürüm

Dalına konan kuş kahverengi düşünse
Gözlerimin yaprakları dökülür

Kanadından bir tek tüy kopsa
Gök yüzümden umutlarım sökülür

Saçlarına ilişen çiçek soluk yansa
Baharımın elektriği kesilir

Kulağımda acı bir fren sesi
Yeşil ışığım söndü geceden

Gözünden bir damla düşeyazsa
Hıçkırığım denizleri basar

Dilinde bir hece tutsak kalsa
Cümlelerim zincire vurulur

İki parmağın acıyla açıp kapansa
Derim parça parça biçilir

Acılarım önümü kesti
Kırmızı ışığım yandı geceden

Sol döşüne nokta koysa kalem
Cılız şiirlerim sütten kesilir

Bir of çeksen derinden
Ciğerimin külleri savrulur

Çıkar bedeninden
Tak boynuma derdinden madalyanı
Siyah ise rengi sevgimi katar aklarım
Yastık altına güvenmem koynumda saklarım

Duygularım asfalta karıştı
Ağıtlarım el frenimi çekti geceden

Arkamda hüznün korna sesleri
Sabah oldu bitmedi içimde kavgalarım
En sonunda
Trafikte cinayet işledi mağanda acılarım