Müziği duyuyorum
Sektirilişi birinci satır
Gök taşları kayarda ritim bulur
Şefin eğimine doğum lekesi bırakır
Serseri olmak
Âşık olmak
Önce derinden boğuyor
Çıldırıp çıldırtıp boğuyor
Çağrısına çan ses veriyor
Tüylerimden tutup fırlatıyor
Dikiliyor yüzümdeki kaslar
Geriliyor
Gevşiyor
Karmakarışık bir zevk
Bu ne?
Sesler çok sıcak
Teller soğuk üşüyor
Çılgınlık bu; kırmızı halıda ve mıhlanmış koltukta
Bıçak açmaz çenemi
Bu olmadı işte boran
Zaman ikinci satır

Acayip bir adam var içlerinde
Babam gibi köylü sıradan
Viyolonsele dokunuşu da acayip
Uzun burnu Karadeniz gibi,
Derin çizgileri de
Büküldü yüzü, burnu, bıyığı
mavi gözlü büyücü olduğu besbelli
Kontesin kırmızı gülüşü maviye

Çırpıcıda notalar, insanlar,
Uçsuz bucaksız ruhlar, yalvarmalar
Üçüncü satır
Dil su ver
Bir daha deyiver
Ölüm olamaz bu
Acı böyle sancılı olamaz
Savruluş ve kayboluş…

Kırmızı cilveli sarkaç
Sesiyle sevişir
Tüm parmakların titremesi o yüzden
Nesnelerin akış ekosu
Dalgalar sarhoş dalgalar
Ergin yaylılar
Çılgın vurmalılar
Ve zilli kırmızı
Sevişmenin doruğunda
Boşalmanın doruğunda
Kasılmanın doruğunda
Oh! Zevk! Dördüncü satır
Ne biçim duyuş –soluyuş
Bir yok oluş sıvadan
İçimdeki yuvarlak masadan
Ve bir oluş
Ve bir var
Artık binyıl kadar uyurum

Dilcek kocaman insan
Sen müzeme ne zaman geldin?
Müzikle bağırabilirim
Müzikle dokunabilirim
Yıkık ruhumdan
Müziği duyar mısınız?
Artık binyıl kadar uyurum

____________
dışarıdaki