Bir destandır yazıldı, savaş meydanlarında,
Bütün dünya divana durdu Çanakkale’de...
Ölmek vardı sadece, sağlam imanlarında,
Ölüme uçanları gördü Çanakkale’de...

Kurumamış kınası, on üç, on beş yaşında,
Bal, böreği görmemiş, karavana, aşında,
"Gitme yavrun" diyecek kimse yoktu peşinde,
Et, Kemikten siperler ördü Çanakkale’de...

Ayaklarında yoktu, sağlamcasından çarık,
Siperlerin dört yanı, oytuk oytuk hep yarık,
Her siperden al kanlar boşaldı karık karık,
Bayrağım gönlerde dik, durdu Çanakkale’de...

Ey! Şehidim "geçilmez" dediğin yer burası,
Bir asırdan bizlere şimdi vatan mirası,
Makberin bir yarısı, Hürriyet bir yarısı,
Tarihlere mührünü vurdu Çanakkale’de...

Ozan Baki evladın, için için çekerek,
Minnet, şükran, dualar, Ruhunuz şad ederek,
Gâh destanı okuyor, gözyaşları dökerek,
Bu manevi âleme vardı Çanakkale’de...

21321 Mümin Üstün