Dünyaya sığan sözler, sığmaz ki gönüllere,
Vursan bile kilidi üzer şair gönüller.
Bir meçhulün meçhulü gider yaban ellere,
Selam, sabah sormadan uzar şair gönüller.

Yüreği deli çocuk, tanımaz hiç bir kural,
Dağı, taşı dolaşır yaralar onu maral,
Bakarsın ki dünyanın tahtına oturmuş kral,
Dört bir yönden yel vurmuş tozar şair gönüller.

Nice aşkın bendini gelmişler ki yıkarak,
Yalnız gemiler değil limanları yakarak,
En derin ummanlara dalıp dalıp çıkarak,
Yarı canı çıkmıştır yüzer şair gönüller.

Bir de bilebilseydi, naz mı niyaz mı yarda?
İki taş arasında hiç kalır mıydı zorda?
Kurt’a, kuşa yem olmak ister mi acep kırda?
Bir ömürlük orucu bozar şair gönüller.

Güzel günler görmesi çok zor olmasa gerek,
Hayaller, rüyalarla göklere çıkar direk,
Umutlarla şenlenir kırılmış ise yürek,
Olmasın, olmamalı bizar şair gönüller.

Ozan Baki, ne dese kırılgan hep yürekler,
Takatsiz çalışır mı bu denizde kürekler?
Gönül ehli olanda hiç bitmesin erekler,
Aşkımıza değmesin nazar şair gönüller.

12622 Mümin Üstün Vezirköprü- Samsun