Edebi ruhuma şiâr edindim
Kem kelam dilime zûl olur dostum.
Gönül otağını diyâr edindim
Elimde tuttuğum gül olur dostum.

Yüzümüz gülmezdi, şayet kin gütsek
Dostumuz kalmazdı geleni itsek
İstemeden dahi gönül incitsek
Sinemiz kavrulur, kül olur dostum.

Ahlak insan için en yüce değer
İrade güçlüyse kin boyun eğer
Akıl süzgecinden geçmezse eğer
Ağızdan çıkanlar kal olur dostum.

Varsın eller üzsün ilânihâye
İblise vermedik, vermeyiz pâye
Dedik "gönül yapmak" yegâne gâye
İkram ettiğimiz bal olur dostum

Eller daldırsa da sözünü kire
Niyet okumayız, bakıp zâhire
Yollar vardığında Münkir Nekir’e
Diller sükût eder, lâl olur dostum.

Kişiyi yücelten tevâzû, hayâ
İnsanı alçaltan kibirle riyâ
Allah’a yâr dedik, Kur’an’a ziyâ
Mahşerde Resul’üm dal olur dostum.

Ayarsız çıkan söz vermez inşirah
Nefsi düşman bildik, kalbi kıblegâh
Ne sultan tanırım, ne de padişah
Bu fanî, Rabb’ine kul olur dostum.

Mecit AKTÜRK ARŞiV

Seslendiren: Doğan Bilge

SONSUZ TEŞEKKÜRLERiMLE...