23
Yorum
51
Beğeni
0,0
Puan
1103
Okunma

karanlık bulutlu gökyüzüne baktım
en uzaklarda görünmüyordu güneş
içine gömülmüştü kahverengi dağlar
bir yağmur yağsa dedim kendi kendime
nasıl da ışır, şu karşıki evler tepeler
ayaklarıma yüzüme değen rüzgara baktım
bir de yüzü peçeli kadının gözüne
oradan ne denli ulaşılır dünyaya
sokağın çamuru sıçramadan yüzüne
içini doldurmayan mis gibi kokular
bir hız çekip giden yolculara baktım
her kişinin özünde sevgi ne kadar
ne kadar veren el, alan ne
savrulan kim, kalan kim
kim suyun yüzüne tertemiz çıkan
dinledim sesleri izine baktım
hangi ses eli koynunda oturur
hangisi ki gerçeğe maya olur
acaba kim kimin sesine dokunur
kimin yarasına merhem olur
döndüm gri gökyüzünden kendime baktım
bir eli ısıttı mı ellerim
birinin bakışına işlendi mi gülüşüm
ya kim duydu ağıdımı annemden başka
kim giydirdi hayat gömleğimi
kim dedi:
- çok yakıştı
16. 03 2021 / Nazik Gülünay