12
Yorum
41
Beğeni
5,0
Puan
1312
Okunma

Kendini kendinden kurtarmak için
sustur iç sesini.
Vaz geç kendini yormaktan
Dinle yansımanı
kainatın en uğultulu noktasından.
Bir çiçeğin içinden
polen olup uç gökyüzüne
Ve karış yıldız tozlarına.
dokunduğun her şeye hayat ver
ellerini biçimlendirenin sihriyle.
Ne kadar’ ’yokum ’’ dedirten
aciz bir ’’hiç’likle.
Kucakla sonsuzluğu nedensizce..
Unutma ki;
yaşam izlerden ve sözlerden
İkrarla dönmeyenlerin.
Ebedi bir tekrarla söküğünü dikip
avuçlara sığmayan özlemlere
’’Ben geldim ’’diyebilmektir.
Kırılgan yorgunlukların
kırgınlıklarını bırakırken
ruhun lerzesine.
Asuman dolusu itirazdır
kalanı kavlimce..!
Ferdaca
5.0
100% (19)