4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
950
Okunma
Vefalı bir dost arıyordu çilekeş gönlü
Paylaşacaktı bütün dert ve sıkıntılarını
Beynini kemiren soru dağarcıkları
Çoğaldıkça, çoğalıyordu umutsuzca…
Kavgalıydı ömrüyle, bilmiyordu ne yapmalıydı
Avutuyordu garip gönlünü çocukları
Haklıydı, hakkını arayamadı!
Ayrılmak bilmiyordu üzerinden hüzün bulutları
En sonunda nihayet demiş, gönlü sevinçle dolmuştu
Ne kadar sevinmişti garip gönlü bulunca dostu
Paylaşıyordu bitmeyeceğini sandığı sıkıntılarını
Hafiflemişti yükü, artık gülüyordu yüzü
Buldum demişti sonunda dost denilen en yakın sırdaşını…
Cevap Yaz