3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1087
Okunma
KURUDU
Ne umutlurı vardı hülyalarında
Kendi kurmuş olduğu dünyasında
Her şeyini, belki en sevdiğini bile
Kaybetmiş şu ızdıraplı dünyasında
Seviyordu, ama seviliyormuy du ?
Beynindeki soru dağarcığı buydu
Belki; hayallare umutluydu
Fakat nereye elini uzatsa hep kurudu
Gitmek istedi memleketinden uzaklara
Kendisi için belki yeni umutlara
Kader peşini bırakmamıştı burada da
Sevdiği dayanağını kaybetmiş yıkılmıştı
İçinde hüzünlenen bulutlara rağmen
Yeni umutlara doğru açtı gönlünü
Buldum dedi gönlümün umudunu
Sevmişti, uzandı fakat karşıdaki gül kurudu
Yine hüzün yine hüsran bulutları
Çepe çevre sarmıştı beynindeki hayalleri
Bitip tükenmek bilmeyen çaresizlikleri
Yıkılıyordu dünyası hepten acımasızca
Seviyordu ama neye uzansa hep kurudu
Cevap Yaz