Al bayrağım, öz yurdumun özünde,
Tohumunda, nüvesinde sen varsın.
Türk denilen şanlı ırkın sözünde,
Lisanında, şivesinde sen varsın.

Sen milletin umuduyla yüklüsün
Koskoca bir tarih kadar köklüsün
Hürriyetin şifasında saklısın
Esaretin devasında sen varsın.

Varlığınla dindirirsin derdimi
Cephelerde coşturursun ordumu
Uçtan uca süslemişsin yurdumu
Yaylasında, ovasında sen varsın.

Solma diye baş ucunda bekledim
Ya gönderde ya gönülde sakladım.
Güle nazar ettim, seni kokladım
Ciğerimin havasında sen varsın.

Gölgenin değdiği her bir satıhta,
Yolbaşçı sen oldun bunca fetihte.
Alparslan’da, Osman Bey’de, Fatih’te,
Atatürk’ün davasında sen varsın.

Kâh alemsin kubbesinde Sinan’ın
Kâh elemsin duvağında Suna’nın.
Vatan adlı başı görklü binanın
Harcında sen, sıvasında sen varsın

Ömre bedel rüzgârlarla yarışın
Ezanlara neşe verir duruşun
Yoksun diye ar etmişti Maraş’ın,
Antep’ inde, Sivas’ında sen varsın.

Gazalarda gazilerle dildaşsın
Her menzilde Kur’an ile yoldaşsın
Şehitlerin hanesiyle hâldaşsın!
Yetiminin yuvasında sen varsın.

Yıldız neşet etmiş ay ile sende
İkisi haşrolmuş aynı bedende.
Kaderimiz bir yazılmış, "Neden?" de,
Çünkü Türk’ün duasında sen varsın.

Hüsamettin KANDEMİR