Anlatamaz seni, bilinen sözler
Umutları toptan, çalansın dünya
Yokuşa çıkıyor, nedense düzler
ömrümüzden ömür, alansın dünya

Etrafında dönüp, yorgun düşerken
Mazlumlar çaresiz, seni yaşarken
Derdinle, tasanla, akıp taşarken
Gam ile kedere, salansın dünya

Yürüdük hepimiz, meçhul yolunda
Çiçekler açmadan, soldu dalında
İncinir yürekler, zalim elinde
Zalimin zulmüyle, dolansın dünya

Hak terazesinde, hak yiyen kullar
Yolda kalanları, düşünmez eller
Ne yapsa yaranmaz, kalbi güzeller
Herkesin dilinde, yalansın dünya

Küllenmeden yangın, sönmüyor közler
Yağmura eş olur, ağlayan gözler
Tedbirler nafile, gülmüyor yüzler
Nereye kaçsak da, bulansın dünya

Hünerin olunca, aşkın tezadı
Kaçtı ağzımızın, tadı lezzeti
Ham söze gerek yok, işin özeti
Fırsatı ganimet, bilensin dünya...


Gülseren MORKAN

DOST KALEMLER

Şiirime Değerli Katkılarıyla Eşlik Ederek, beni onure eden Kalem Dostlarıma Sonsuz Teşekkürler.

Şeytan bile belki sanadır tabii
Bütün kötülerin gerçek sahibi
Bembeyaz ettiğin yetmemiş gibi
Kalan üç tel saçı yolansın dünya...mirim

Yaşayan mutlaka, bedel ödüyor
Her insan burada, ölüm tadıyor
Ömrü dolan senden, bir bir gidiyor
Yeni doğanlara, kalansın Dünya............Aşık Lüzumsuz

Yüreğimde çiğnediğin iz kaldı
Alev aldım, ateş gitti köz kaldı
Ömür bitti, musallaya az kaldı
Beni ağlatıp da, gülensin dünya.....Şentürk Dursun