her şey basit bir yanılgı
her çelişki bir başka yanılgıya gebe oysa…
sızıntılar, hava boşlukları
kavissiz, yokuşsuz bir düzlükte
bir göç var
ne zaman, ne şekilde, ne yere bilinmiyor
gitmek var en sonunda
telaşa düşmeden, korkularla yanmadan

bir hüzünden bir hüzne varmak var
yetememenin, bulamamanın çaresizliği var
avutulamamış hislere sığınmak var…


her defasında
şimal rüzgarlarıyla savruluyor ruhun
kabul edilmesi mümkün olmayacak kadar
bir o kadar da …
isme ve cisme bulaşmış is kokuları
hepsi ateşin yakıcılığı kadar keskin
öbek öbek kalplerde
zihinlerde çeşit çeşit

hüküm sürüyorlar uğradıkları her adreste
ilmek ilmek sessizlik inşa ediyorlar hep


geçmişten düşler koparıyorsun parça parça
kırpıyorsun ,kesiyorsun deste deste
maviye boyuyorsun olmuyor
yeşille beziyorsun yetmiyor
daha uzaklara
ta ötelere koşuyorsun her defasında
ardında her bıraktığın kırmızıya dönüşüyor
yeni fikirlerin derin manalarına
ham ve pişmemiş buhranlar düşüyor


kurtulmaya çareler arıyorsun bir daha
duygularla içinin karıştığı,
vicdanın sızladığı zamanlar çoğalıyor
kendi içinde


bazen tanımsız bir hayalle ufkun aydınlanıyor
bazen gemini korkunç dalgalar hırpalıyor
kırıyor, parçalıyor düşüşler yaşıyorsun
yese kapılıyorsun
gizli gizli ağlıyorsun geceler boyu
o kadar çok .o kadar çok ki…


bir daha yanmayasın diye
bir daha ağlamayasın diye
bir daha düşmeyesin diye


oysa çabaladıkça yanıyorsun
oysa her defasında ağlıyorsun
oysa her ayağa kalkışta düşüyorsun
sahte gölgelerine yeniliyorsun
her seferinde ..

redfer