Bana diyorlar ki, sevdin de noldu.
Sevmemiş ki bilsin, ömrüne yazık.
Ne geldiyse garip, başıma geldi.
Sevda ömre bedel, olmazsa yazık.

Kalbim hızla çarptı, ateşe yandı.
Öyle güzeldi ki, sözüne kandı.
Kıyametler koptu, fırtına sardı.
Sevişmeden geçen, ömüre yazık.

Gün oldu dağlara, baharlar geldi.
Gönlüm bir didara, bir cana kuldu.
Seven sevmeyen de, gün geldi öldü.
Aşka yasak diyen, dillere yazık.

Kızıl kıyametler, çok çektim yârdan.
Sakladım içime, bilmez ki ardan.
Gitti yar olmadı, ellere birden.
Kız iken sevmemiş, gözlere yazık.

Sevgili göğsümde, bir demet güldü.
Kimi sevdim bildi, gözüyle güldü.
En kara gecemde, gündüzüm oldu.
Yarsız geçen gece, yastığa yazık.

Kusur bulur aşka, kötüye bakar.
Bilmez mi ki insan, sevgiye akar.
Gün olur başını, duvara çarpar.
Beyhude geçirmiş, yıllara yazık.

Aşık ATA’m yaşa, kötüye inat.
Allah’mısın deyyus, nedir bu surat.
Geçilmez kalırsın, sevgisiz sırat.
Kirletir yattığı, toprağa yazık.
*
———Haydar ATA—