1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
456
Okunma
Geçti Bu Dünyanın Tavı Kalmadı
Baharımdı geldi, böğürtlen kışı.
Geçti yazım gayri, tavı kalmadı.
Çöktü elem neytsem, bu garip başı.
Geçti yâr zamanı, tavı kalmadı.
Özlemin rüzgarı, esti savurdu.
Her gün yüreğimi, yaktı kavurdu.
Kök saldı ayrılık, ocak kurudu.
Geçti susuz gölüm, tavı kalmadı.
Andıkça adını, dertlerim artar.
Beni dert içinde, yabana atar.
Güvendim dost deyip, ellere satar.
Geçti dost olacak, tavı kalmadı.
Tanrım yazmış hele, böyle zalimi.
Düşündüm bu aşka, düşmüş halımı.
Her gelen kırıyor, koymaz dalımı.
Geçti, ağaç diksem, tavı kalmadı.
ATA’m her ocakta, yandı kül oldu.
Sevdi sevişti de, gitti el oldu.
Bir zalime vardı, arsız kul oldu.
Geçti bu dünyanın, tavı kalmadı.
*
———Haydar ATA—
5.0
100% (3)
Cevap Yaz