Ne yazık ki o kadar içimize işlettiler ki, silah, savaş ve şiddeti, pozitiflikle dolu filmler ilgi görmüyor artık. Çocuk, zihinsel süreçlerindeki özelliklerinden dolayı izlediklerini yetişkinler gibi algılayamamakta ve yetişkinlerden farklı bir biçimde etkilenmektedir.
Dünya genelinde yapılan tüm araştırmalarda şiddet içeren filmleri seyreden ve oyunları oynayan çocukların sözel ve fiziksel saldırganlık düzeyinin arttığı görülmüştür. Bazı hukukçulara göre 5 yaşındaki bir çocuk her gün programları seyrederek 15 yaşına geldiğinde 18 bin cinsel taciz, saldırı, kavga ve işkence yolu öğrenmiş oluyor. (Turan, 1996) Çocukların ve gençlerin bu programların etkisi altında şiddeti bir "problem çözme aracı” olarak gördükleri ve gittikçe daha normal karşılamaya başladıkları gözlenmektedir. TV kanalları reyting alma uğruna şiddet içeren sahneler ve çizgi filmlere bir kısıtlama getirmemektedir.(alıntı)

Yani o sinemacılar zafere ulaştılar be üstat. Duyarlı kaleminiz çağlasın hep ki bir gün kıyemi bilinir belki. Sevgiyle...