RESİM
Yusuf Yılmaz

Sadece eski bir tekir kapısı
Sadece bin bir özenle el maharetiyle
Nakış nakış işlenmiş taş ve tahta parçasıda değil bu resim...
Gönül gözüyle baktığımda...
Çocukluğuma dair çizgiler var burada
Dizi yırtık pantolonum
Çapaklı gözlerim
Susuzluktan çatlayan dudaklarım
Dağ bayır demeden delicesine koştuğum yollar...
Acaba gelen kim?
Diyerek yolunu gözlediğim öğretmenimi de çizmişsin
Çiçekler de resme ayrı bir güzellik katmış.
Yükünü sırtından indirmiş
Yanakları al al olmuş
Başımı uzattığımda
Saçlarımı okşayan
Annemin kınalı parmaklarını da görüyorum bu resimde.
Yaramazlık yaptığımızda bizi görmemezlikten gelen
Babamın müşfik yüzünü
Yağmur yağarken sevinen dedemi
Akşamları yanıp-sönen ateş böceklerini
Uzun uzun havlayan köpekleri
Dere kenarında çamaşır yıkayan gelinleri
Tarlaya koşan inekleri
Karşıdan karşıya ey verenleri
Dırmaç dokuyan nineleri
Allı pullu, davullu zurnalı
Düğünleri...
Yavuklusuna yakışıklı görünmek için
Cebinden aynasını çıkarıp
Perçemini tarayan delikanlılar da var bu resimde...
Bu resme baktığımda
Yüreğinin üstünde bir şeylerin cep feneri gibi
Yanıp yanıp söndügünü görüyorum...