5
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
814
Okunma
karanlığın yüzünü örttüğü ışık kanatları
sessizliği mıhlar ateşe
dilimde hiç kullanılmamış parçalar
astarlarken geceyi
hem de..
kabuğun dışında dışarısı
dağ sularıyla
birbirine karışan yan yanalığın sır uçları..
ve
içimin yağmur yağan çökeltisine
durmadan akacak yol’u..
ki,sızlayacak uyumadığım menzil
yokluğa duran gözlerime..
kabuğun dışında dışarısı
kalabalık içinde ıssızlığa meşale demi
giderek daha çok
yükselecek bir dalga
ipinde ışığın
hafif uykusu..
artık
daha iyi tanıyorum hüznümü
büyüyen sözcüklerle fısıldaşıp
daha az ve zamanla
iyi oluyorum
Öyle..
gecesindeyim
nadasa bırakılan sonsuz kırılmaların
gölge kaldırımlarında
savruk külün zerresi
parmakuçlarıma
usulca açan..
kimseye benzemeyen kıvrımın
fırtınası ruhum
esip tohumlarını içimin ovasına
uzayan öyle..
....
5.0
100% (10)