Heba Edilen Nefesler
Tüm Duygular Örselenmiş
Bir Gökkuşağı Renginde Düşler. Başlar Yaslı Buğulu Camlara, Dalıp Gider Sualsiz Hatıralara. Dolaşmış Dillere Yalan Aşk Şarkıları. Kör Kuyuya Atılmış Son İnsanlık. Kitaplarda Yazılır Oldu, O Gerçek Sevgiler. Silinmiş Artık Kalan Tüm İzler. Bedende ki Ruhlar Bir Buzdağına Eş. Neye Yarar Şimdi Doğsa da Güneş. Yarınların Umudunu Kesen Katiller. Bir İdama Mahkum Sessiz Kalpler. Sebepsizce Heba Edilen Yürekler. Konuşmasın Artık Sevgiden, Anlamayan Sahte Diller. Diri Diri Gömülmek Buysa Gerek. Ve İnsan Anlıyor Kanadıkça İçi, Boş Bir Hayal İçin Tükendiğini... Erhan Çuhadar |