Ankara
Bozkırın orta yeri
Tam çiçeklenirken benim gibi
Tomurcuğumuza sam yeli değdi
İçinde kimlerin olduğunu bilmediğim
Betonlarin arasında
Küçücük bir park
Sıkışıp kalmıs, cılız
Üç beş ağaç, bakımsız
İnadına yeşeren toprak
Ve biz
Sonra...
Hatırlamıyorum ancak
Dilimi kestin unutmam zor olacak

Ankara
Bozkırın orta yeri
Karanlık- yoksul-yetkili
Ar değil mi
Sevdanın düştüğü yer
Başköşesi
Gönül
Közsüz
Senden yoksun
Bir daha alazlanıp
Aşka düşer mi
Düşer mi
Güz yanığı yüzün
Yıldız düşmüş gibi geceye
Gönlümde kıvılcımdı saçların
Bir benin vardı gözün diye baktığım
Sağında mı solunda mıydı
Bir tanede ellerinde
Öpmeye doyamadığım
Çocuksu edan
Bana mıydı sevinçlerin
Güler miydin hiç hatırlamıyorum ancak
Dilimi kestin unutmam zor olacak

Ankara
Bozkırın orta yeri
Yüzyılın gerisi
Yazana-çizene, sanata, bilime düşman
Aş- iş üretene dönmüş yüzünü
Düşmana boncukçu
Uyurken biz
Dişirici yaptı herkesi
Helâl etmiyorum vergilerimi
Oy için verileni- alınanı
Unutmayacağız
Hesap verecek her sorguda
Hesap
Aşkın hesabı sorulmaz da
Aşkın hesabı
Sorulmaz
Olmaz
Biliyorum
Yine de ben
Sana kendimi helâl etmiyorum
Zor/ bir şey istemedim
Kertme- kan davası değildi sevgim
Yalan olmasındı tek
Yalan olmasın
Korktuğum başıma senden geldi
Af dilermisin sanmam ancak
Dilimi kestin unutmam zor olacak

Kibirliydin
Ben duygun kavak dalı misali
Oysa
Bilirsin
Söğüt-Çınar duldasi alçak olur
Hevesin
Güneş olmak
Kendini yakan yıldız
Bir adın olsun-tadın istedin
Huysuz muydun
Yoksa tatli delilik kıvamında mı sevdiğim
Tanıktır yüreğim
Renksiz gözlerine
Kör biçak sözlerine
Kastın mı vardı bilmiyorum ancak
Dilimi kestin unutmam zor olacak

Ankara
Bozkırın orta yeri
Canlara düşman...
Dinini-töresini bilmedigim
Betona- dilenciye emir
Tanrı’ıyı
Ve aktöreyi
Hatta yasayı unutmak eylemi
Sıkışıp kalmış
Milyonlarca kişi
Çakallara çıkmaz olmuş sesi
Ayırmıyor aklı
Tanrı kulu olmakla yurttaş olmak farklı
İnsan desem olmuyor
Saymasam biziz ikisi
Ülkem ve ben
Ihanete maruz- biriz
Hangi gözündü alay eden
Aşk değildi ise
Hangi elin tutardi elimi
Sakladım da hatırlamıyorum ancak
Dilimi kestin unutmam zor olacak

Ankara
bozkırın orta yeri
Hasta değiliz
Dalmışız kör uykulara
Haramiler- mankurtlar arsızca gülerken
Uyandık- Unutmayacağız
Ankara parlayacak ıldız ıldız
Ben
Hasta değildim
Değilim
Vazgeçmisşliğim tüm güzelliklerden
Senin içindi
Ben senin içindim
Senin için
Şimdi
Tüm sevgimi saçmak için gelincik tarlasına
Vazgeçtim senden
Kimdin sen hatirlamiyorum ancak
Dilimi kestin unutmam zor olacak

Temmuz 2008
© ILDIZ