Yordu Beni
Bu Uzun
Çınarlı Yol


İki koldan, sıra sıra, tafra satarlar
Kestane ağaçları ve yüzlerce asırlık çınar
Vrelo Bosne yolunda nöbet tutarlar
Kökler payitahta, dallar semaya bakar
Her dal İgman’a bir türkü yakar
Her yapraktan bir kavruk ah çıkar

Durma, yürü, ihtiyar
Gülistana daha altı yüz elli çınar var
Hem de susamışsın, ha gayret
İgman’ın gözyaşları gülistanda akar
Pırıl pırıl, buz gibi soğuktur
Tadı biraz buruk, sesi boğuktur
Bu pınarda yılların hüznü var
İçtikçe insanın içini yakar

Elifler, vavlar, dizi dizi, sağ sol
Yordu beni bu uzun çınarlı yol

Dayan ihtiyar
Gülistan hemen şuracıkta
Topu topu kırk çınar
Sekiz on tane de kestane ağacı
Varsın olsun, ne çıkar
Neylersin, bir kere girdin bu yola
Varacaksın menzile, çarnaçar
Ha gayret, az kaldı, ihtiyar…
Gülistana belki, bir nefes var

Elifler, vavlar, dizi dizi, sağ sol
Yordu beni bu uzun çınarlı yol.

İdris Esen, Nisan, 2019, Erenköy