Hep içimdeki çocuğa hükmettin
Oysa ben senle büyümek isterdim…



Dünlerin coşkusunda saklı çocukluğum
Sokak arası haylazlığıyla gülümserken
Işığı çalınmış gözbebeklerime yansır
Bugünlerin isyansız çığlığını
Karanlığa korkusuzca hükmediş çınlatır

Köhne yılların parmak aralarına yapışmış
Avuç içlerinde rengi kararmakta mazinin
Ana kucağına yaslanır gibi, koşulsuz
Kaygısız bir hayat mücadelesi
Ve baba parası yemek kadar helal
Çocukluğumun pembe düşleri

Tavan arası muhabbetleri genç kız odamda
Hayal etmenin doruksuz hazzı, boş…
Yıların gölgesinde kurumuş düş ağacı
Yalanların duvar olduğu koyu renkli odalar
Çocukluğa köprü olur mu bu yaz?
Ve yeşerir mi avuntusu son bulmuş umutlar

Sus vaktinde dilime dolanan isyan
Zamanın seyrine eşlik ederken bugün
Gözlerime yaşlar bırakılmış senden yana
Ellerimden kayışı mı acıtır geçmişin
Yoksa bugünümde var oluşun mu, muamma
Şimdi geri dönülebilseydi şayet,
Bugünlerimden çaldığın renklerimle
Gökkuşağı olur muydum çocukluğuna?