Cene yormaktan bikmadik mi hala?
Tatsiz, soguk dusler ve ufacik bir siluet
gunes altinda hala golgesi yasayan..

Tanistigimiza memnun muyuz hala?
Ya da hala soluk aldigimi duyan kulaklar ne kadar ilgililer benimle?
Guzel bir seyler yazmak gelmez mi dermansiz ellerimden?
Hala?
Yapacak hicbir sey yokken, aslinda ne cok sey var yapilmasi gereken..
Hani bir sebep bulur da bir seyler harcardik ugrunda..
Bu kez donup kaldim mi zamanin ucurumlari ve dik yamaclar arasinda?
Hep ayni bahaneler,
Ayni ben..

Yaslandik mi biz de sonunda?
Zor geliyor alismak bu cizgilere
Her aynada beni bekleyen.
Sevmiyorum kendimi eskisinden daha fazla.
Gun gectikce azalan bi sefkat damarlarimda
Bilmedigim bir yerde buldugu beni neredeki yola ugurlamakta?

Hani Kabul etmistik ya savasmayi, zaman azdi.
Zamanimiz cok azdi?

Bak aynaya.
Bak ki anla!

Doydum,
kustum oyunlari.
Biktim,
Intihar ettim.
Kalktim ayaga.
Yikildim dogan her ay pariltisinda.

Gece yasadim.
Sabah olunca yaslandim aynalar karsisinda.
Gormek istemedim beni.

Dumanli girdaplara verdim zayifliklarimi.
Yine olmadi,
Kavusamadim beni hic beklemeyen umuda.

Yavastim.
Yetmedim.
Yoktu derman celimsiz bedenimde.

Umudunu yakalayamadim burada.
Sanma ki cok anlamli gelirim kendime.
Sadece anlamsiz bi tekerleme iste..
Doner dolasir bu gelir hatrima..