Sana bir şeyler yazmak bazen çok zor oluyor!Aklımda o kadar çok şey varken hiçbirini anlatacak kelime bulamıyorum
Aslında kelime lügatım fena değildir ama içlerine sen düş olunca dünya dillerinin bütün harflerini bir araya toplasam bir cümlelik yol açamıyorum sana doğru ve gönül hanemin kısırlığıyla baş başa kalıyorum.
Böyle durumlarda gözlerimi boşluğa dikiyorum ve valizi hazır ama gelmeyecek bir treni bekleyen yolcu misali yalnızlar durağında buluyorum kendimi...
Bileti tükenmiş bu hayatın be gülüm
Bana kurdurduğun hayaller başka dünyanın keşfedilmemiş topraklarında can bulmaya çalışıyor!!!
Neyse
Geçelim bunları şimdi
İşin içinden çıkamayacağım yoksa!Ben iyisi mi sana biraz denizden bahsedeyim...
Uzun upuzun ve geniş
Alabildiğince büyük ve olabildiğince derin
Güneşte kendine hayran bırakan
Rüzgârda korkutan bir deryadır deniz.
Dalgaları kıyıya vururken çıkardığı sesi küçük gök gürültüsüne benzetirim.Büyük olduklarında bir görsen nasıl da korkarım!Zannederim ki alıp götürecek beni ve ciğerlerimden söküp alacak nefesimi ama öyle olmuyor işte
Kalıyorum hep olduğum yerde...
Büyülemiştir her zaman deniz beni o yemyeşil rengiyle
Sahi onu söylemedim değil mi?
Denizin en çok rengini severim
Kıyıda köksüz ağaç gibi dikilmiş denizi izlerken o büyülü rengiyle alıp götürür beni en derin yerine ve ışıl ışıl,allı pullu bir dünyanın içinde bulurum kendimi.
Ayrılma vaktimiz geldiğinde yeşilinden bir avuç koyarım cebime nasıl oluyor bilmiyorum ama daha sonra maviye dönüşür rengi...
Hayal ve umut arası bir ilişki galiba!
Hayalin rengi yeşil
Umut mavidir bilirsin işte

Hem biliyor musun benim şehrimde deniz yok
Benim hayalim umudum
Yeşilim mavim
Senin gözlerin...

Hüzünbaz_19