İşçinin günlüğü (4)

Bir yıl daha geçti
Görmeyeli… Dalmayalı…
Ve bir orman gibi kaybolmayalı gözlerinin derinliğinde
Bakmayalı… Bakışmayalı…
Sevgili Karadeniz gibi
Dalga dalga sarılıp
Sırılsıklam ıslanmayalı
Ve doyasıya öpmeyeli deniz kıyısı dudaklarını senin…

Bir yıl daha geçti
Tanklar, toplar
Yıkıntılarda kadın… Yıkıntılarda adam… Yıkıntılarda çocuk…
Havada kan… Havada barut… Havada can kokusu
Can havliyle sığındığımız delik deşik duvar
Kör kurşun… Sağır sessizlik… Dili tutulan nefes…
Metal rengi gökyüzü
Gökyüzünde öldürmeye göç eden demir kanatlı kuşlar
Kuşların kanadında bomba
Vurulan yuva ve yuvasız kalan yavru kuşlar arasında…

Çığlıklar, hıçkırıklar…
Yüreğimizi çatlatan… Yüreğimizde dörtnala koşan korku
Dökülen kan
Yaralı yaşam ve can çekişen canımızla burun buruna…

Kadınların koynunda ölü çocuklar
Çocukların elinde yanan, kül olan uçurtmalar
Yüreğimizde zonklayıp duran aşk
Yüreğimizde kederli yaşam sevinci
Yanık ezgiler
Ahlar…
Ve umut yüklü türkülerle kucak kucağa…

Bir yıl daha geçti sevgilim
Bir yıl daha… bir yıl daha…
Orman bakışlı gözlerini görmeyeli güneşte…

Aralık 1988 (PTT şantiyesi) Terme/ Samsun