İşçinin günlüğü (7)

Açlığın
Yokluğun
Yoksulluğun
Yakılıp yıkılan şehirlerin
Sokakta kol gezen ölümlerin
Karanlığın
Her silah sesinde amansızca vurulduğum
Ve oluk oluk kanadığım savaşların
Ve tanrıların savaşlara kurban olarak adadığı
Kadın, adam ve çocukların üzerinden
Bir yıl daha geçti sevgilim
Bir yıl daha geçti;
Yağan kar taneciklerini kana bulayan…

Sensiz
Uykusuz
Aç
Susuz
Elektriğin içimizden nehir gibi akıp geçtiği
Filistin askısı… Falaka… Dayak… Küfür… Hakaret…
İşkencenin derin sularında vurgunlar yediğimiz…

Harcını gül ve güneşle kararak
Gülüşünden sığınaklar yaptığım
Acımı sevdan ile
Hasretimi düş ile bastırdığım
Ve senin o muhteşem gün ışığı gözlerinde
Işıl ışıl ışıdığım hücrelerden
Çığlık kokan bedenimden
Ve mahpushanelerinden memleketimin…

Bir yıl daha geçti sevgilim
Sen yüreğime düştün düşeli
Seni dağ
Seni gül
Seni karanfil
Gün ışığı çiseleyen ılık sabah
Sarı sıcak yağan güneş
Ve içli bir sevda şarkısı kadar
Yana yakıla sevmemin üzerinden…

Ocak 1990 (PTT şantiyesi) Terme/ Samsun