Sorduğum bir soruya “Bilmiyorum” dedin ya;
Baykuşların yurduna kondum yine bu akşam…
Gözlerimden okyanus boşaldı dur desem de;
Tutuşmuştu ocağım söndüm yine bu akşam…

Can kesiği sözleri ölsem de, duymasaydım;
Kan dolusu mendili yaşıma koymasaydım;
Kırılsaydı ellerim, kaleme uymasaydım;
Üşürken parmaklarım dondum yine bu akşam…

Her adımda bir nefes sevdanın voltasına;
Döndü yönüm sevince, bir gönül rotasına;
Yıkılmam lan diyorken kalbimin ortasına;
Kör hançeri soktular, yandım yine bu akşam…

Sanki dünya üstüme yüklendi akın akın;
Sabrımın koğuşunda çıldırmış biri bakın;
Ölçtüm, biçtim sonunda ölüm bir karış yakın;
Bakırköy ’lük deliye döndüm yine bu akşam…

Enkazların altından çıktım da ne oldu ki;
Akıllanmaz yüreğim ne arar ne buldu ki;
Gözlerimde yaşamak nasılda kayboldu ki;
Hüsranın gemisine bindim yine bu akşam…

Usul usul demiştim sevgi girer koluma;
Sanki müdür atandı, mutluluk okuluma;
Çektiğim birkaç değil ordu çıktı yoluma;
Ölümü yüzbinkere andım yine bu akşam…

Ne var diye sormayın hiçbir şeyim hiç artık;
Ruhumda doğurduğum en son sevgi piç artık;
Yine kalkmak ayağa zordan öte güç artık;
Şu hayat sayfasında sondum yine bu akşam…

Yüzümde ülke kuran hüzünler çizgi çizgi;
Zayıf notlarla dolu kalktığım en son sözlü;
Kimi gün en doğrucu kimi gün ikiyüzlü;
Pembe hayal atından indim yine bu akşam…

Ali ALTINLI – 30.01.2021
Saat: 19:05