Ne zaman Sezen Aksu söylese
Sen geliyorsun aklıma
Bir de bakıyorum Bayraklı’dayım
Sonra Karşıyaka’da yollara düşüp
Cadde cadde sokak sokak seni arıyorum
Ama sen yoksun
Bomboş bütün sokaklar
Ve deniz bütün mavisini yitirmiş
Karşıyaka’da kırık dökük hatıralar

Karşıyaka sisler içindeydi
Bahar sokaktan geçerken kahroldum
O sokakta kadınlar sana benziyordu
Bütün kapılarda sen vardın
Bütün kapılarda sen yoktun
Görmeliydin

Bahar sokakta bir rüzgar dağıttı saçlarımı
Seni hatırladım
Bahar sokakta evler küçüktü ufacıktı
O evlerde nice aşklar yaşanmıştı kimbilir
Belki sen bin defa geçtin o sokaktan
Ağaçları çiçekleri incecikti yumuşaktı
Hele bir palmiye gördüm
Sorsam seni anlatacaktı

Karşıyaka sisler içindeydi
Bir görmeliydin güzel gözlüm
Bir görmeliydin
Bahar sokağında hep seni aradım
Sonra bütün sokaklarında Karşıyaka’nın
Yoktun bir köşeye oturup ağladım

Karşıyaka sisler içindeydi
Göz dözü görmüyordu
Soğuktu üşüyordum
Üşüyünce hep sen geliyorsun aklıma
Kederden kahroluyorum
Artık hiç üşümesin istiyorum ellerin
Seni nasıl sevdiğimi anlıyorum

Karşıyaka sisler içindeydi
İnce bir yağmur yağıyordu soğuktu
Ya elleri üşüyorsa diyordum
Ya saçları ıslaksa
Oysa ne seni buldum aradığım yerlerde
Ne saçlarını
Böyle perişan edermiş meğer
Seni arayıp bulamamak insanı

Karşıyaka sisler içindeydi
Hangi kapıyı çalsam sen açıyordun
Ne zaman o şarkıyı dinlesem
Hep sesin kulaklarımda
Karşıyaka sisler içindeydi
Kederliydim
Seni kaybettiğim belliydi.