Ne tren ne uçak gelmiyor gada
Ellerimi yana açtım gidirem
Ölsek kimsecikler bilmiyor gada
Kuru tarlaları biçtim gidirem

Bekle büyük şehir olur dediler
Cür be cür fabrika gelir dediler
Her şeyi böyyükler bilir dediler
Ümidi yerlere saçtım gidirem

Yemyeşil dağları bağları yetim
Hastaları yetim sağları yetim
Gelinlik kızların tığları yetim
Zeyli’yi Hakıh’ı geçtim gidirem

Yıllar yılı aynı Bayburt’un hâli
Fakirlikten bezdi gayrı ahâli
Bilemem bende mi göçün vebâli
Köyümü bıraktım kaçtım gidirem

Unutulduk gada biz unutulduk
Seçim geçim ile böyle utulduk
Neleri bekledik neleri bulduk
Gözelerden suyu içtim gidirem

İstanbul Bayburt’a benzer mi bilmem
Suyu tatlı mıdır anzer mi bilmem
Dostları dost mudur hınzır mı bilmem
Boyuma bir kefen seçtim gidirem

Bir gözüm ilerde biri geride
Hasreti istemem beni eride
Hâl takat kalmadı kulu yürüde
Kanatsız kuş gibi uçtum gidirem

Ozan Makberî’yim hicrân serâbım
Heceyle yazılmış çile kitâbım
Gönülden gönüle kalsın hitâbım
Aha da sonunda göçtüm gidirem

______________Makberî