Dilinden dökülen heceler aklıma düştüğünde,
"Sevmiyorum" sözcüğü kulaklarımda çınlıyor.
Hecelerin senin olsun ama;
Dertlerim benim, ak düşmüş saçlarım benim olsun.
Çünkü, ben, sevdamı hücrelerime ekmek istiyorum...

Gözlerinden çıkan kızgınlık ateşi yüreğime aktığında,
"Yandım" feryadı içimde çağlıyor.
Kızgınlığın senin olsun ama;
Yanan yüreğim benim, sessizliğim benim olsun.
Çünkü, ben, sevdamı hücrelerime ekmek istiyorum.

Saçlarına taktığım aşk yıldızları bir bir toprağa saçıldığında,
Sana yazdığım "Mısralarım" kalbimi ince ince parçalıyor.
Saçların senin olsun ama;
Aşk yıldızlarım benim, mısralarım benim olsun.
Çünkü, ben, sevdamı hücrelerime ekmek istiyorum.

Gönlüm çok yorgun, artık çok bitkinim ben;
İlkbaharda sevdiğimdin...
Gel gör ki şimdi "Son" baharım oldun.
Ama, olsun, ben yine de istiyorum ki:
Hücrelerimde, her daim, Sevdam ’ın çiçekleri açsın.

Cahit Fıkırkoca