Bir utangaç ülkede, deliler isyan etmiş
Bir fındık kabuğunda, Sultan’a haber gitmiş
Sultan sormuş, ne ister, şu bizim beyinsizler
Demişler ki, Sultanım, onlar da beyin ister

Şöyle işe yarayan, içleri akıl dolu
Şaşırmadan bilecek, ülkede sağı solu
Başını kaşıyarak, kaşını çatar Sultan
Bilir ki bu işe de parmak sokmuş kör şeytan

Çarnaçar, bir talimat, ilan olur fermanda
Ülkedeki akıllar, toplansın bir harmanda
Gün gelir vakit çatar, emri üzre fermanın
Erkenden tutar yolun, tüm ahali harmanın

Kimler yok ki: deliler, sanatçılar, topçular
Avukatlar, hâkimler, mühendisler, popçular
Tâcirler ve tabipler, umerâ ve ulemâ
Filozoflar, edipler, hem vezir hem vüzerâ

Sevinçten tüm deliler, boğuldu gözyaşına
Taht-ı Sultan kuruldu, harmanın taa başına
Gelen bütün akıllar, savruldu orta yere
İşte tüm bu vaziyet, tilki vezire göre

Hemen meydana çıkıp, Sultan’ı selamladı
Savrulan akılları, bir güzel harmanladı
Ey benim aklı eksik, isyancı delilerim
Haydi dalın harmana, size bol şans dilerim

Vezirde mârifet çok, akıllar tam karışmış
Deliler akıl için, birbiriyle yarışmış
Meydandaki ahali, konuşup, yiyip, içmiş
Deliler bir savaşta, saatler gelip geçmiş

Bir delinin elinde, bir filozofun aklı
Kıvrımları sayısız, diğerlerinden farklı
Bak bakalım bu nasıl, başka deliye sormuş
Kapmış onu elinden, uzaklara savurmuş

Görmüyor musun, sersem, ağır yükler vurulmuş
Bu akıl çok ihtiyar, düşünmekten yorulmuş
Sorduğuna bin pişman, apışıp orda durmuş
İsyan etmek çok kolay, akıl seçmek pek zormuş

Hiçbir deli seçmeden, süre bitmiş, kös çalmış
Elinde eski aklı, yerinde kala kalmış
Vezirin keyfi gıcır, Sultan üzgün duruma
Ukalalar pek memnun, başlamışlar yoruma

Sultanım, emir buyur, vezir der kulağına
Şu şehirli bilmişler, dalsın akıl bağına
Hiç endişe etmeyin, bilmişler de seçemez
Tıpkı her deli gibi, öz aklından geçemez

Her deli çay yer bulur, kendi çakıllarına
Tüm insanlar meftundur, kendi akıllarına

İdris Esen, Ocak 2013, Üsküdar